The Balkans Chronicles: Israël vecht al jaren tegen islamitische terreur, maar ook tegen linkse propagandaThe Balkans Chronicles:

Al meer dan zeventig jaar vecht Israël voor zijn bestaan ​​tegen meedogenloze mohammedaanse barbaren die uit zijn op genocide.De jihad tegen de enige democratie in het Midden-Oosten, Israël, is geen territoriaal, maar een ideologisch conflict.Palestijnse Arabieren streven niet naar stukjes land, maar naar de overwinning van de islam.Islamitisch antisemitisme is de enige oorzaak van dit conflict.De jodenhaat is de basis van het conflict en blijft tot op de dag van vandaag een bepalende factor.Zij haten Israël, omdat zij Joden haten.Jodenhaters weten dat Joden zich voor een belangrijk deel met Israël identificeren. Dus door Israël aan te vallen,vallen ze tegelijkertijd Joden aan.Islam degradeert zijn volgelingen tot hersenloze haters tegen datgene wat niet islamitisch is. Haat is de essentie van dit ideologie, zoals het haten van de niet-gelovigen dan wel het haten van gelovigen die het mohammedanisme anders interpreteren. Of het haten van degenen die het mohammedanisme verlaten, en ook het haten van vrouwen, homoseksuelen, vrijdenkers, Joden. De lijst gaat maar door, zelfs honden en varkens worden niet gespaard.De Koran, de basis van de islam stelt dat Joden vervloekt zijn, dat het apen, zwijnen en duivelsdienaars zijn, dat er geen vriendschap met Joden mag worden gesloten. In de Hadith, de overleveringen van Mohammed lezen wij zelfs dat het de wil van Allah is dat bomen en stenen de moslims zullen vragen Joden te doden.De islam leert dus dat je geweld tegen Joden mag toepassen…

IsraelNieuws.nl: Joop Soesan: Succes ermee!

Tijdens de vredesonderhandelingen tussen Israël en Egypte in 1978, bood premier Begin de Gazastrook aan als extra geste tegenover president Sadat. Deze beantwoordde met “Die troep mag u houden, daar willen we niets mee te maken hebben.” U kunt deze reactie lezen in de protocollen van de Camp David onderhandelingen.

Het is nu zeven maanden na de beestachtige pogrom van 7 oktober. Egypte heeft zich aangeboden om de onderhandelingen tussen Israël en Hamas te leiden, daar Qatar duidelijk heeft gefaald (het biedt schuilplaats aan de Hamasleiding en blijft Hamas financieren).

Egypte doet dit niet uit mensenliefde: mocht Israël toch Rafah ingaan met het leger, dan zullen heel wat Gazanen proberen naar Egypte te vluchten. Daarom bouwt Egypte razendsnel een hoge (en diep in de grond – tegen tunnels) muur, want Egypte – noch enig ander Arabisch land – wil Gazanen of Palestijnen opvangen. Ze weten met wie ze te doen hebben: leugenaars, dieven en criminelen. Mazzel dat Europa, en met name Nederland al heeft medegedeeld dat ze Gazanen en Palestijnen zullen opvangen. Een perfect recept voor corruptie en criminaliteit, maar met een demissionaire regering hoef je je niet druk te maken om de toekomst, laat de volgende regering daar maar mee kampen.

Lees hier verder.

Likoed.n l:

Palestijnse moeders: zo blij met de dood van hun kinderen

Vanwege de islamitisch-religieuze oorlog, de Jihad

Op de Palestijnse televisie komen geregeld moeders vertellen hoe blij zij zijn met de dood van hun kinderen.
Want zij zijn gestorven in de Jihad tegen de Joden. Daarmee zijn zij een islamitische ‘martelaar’. Zij zouden daarom rechtstreeks naar het islamitische paradijs zijn gegaan.

Op de officiële televisiezender van de Palestijnse Autoriteit is deze boodschap nu geregeld te horen. Het ‘gematigde en seculiere’ Fatah wil in extremisme niet meer onderdoen voor Hamas.
Volgens de Palestijnse imams die dit prediken zouden deze doden ook 70 familieleden mogen aanwijzen voor toegang tot het islamitisch paradijs.
De Palestijnse Autoriteit betaalt al jaren royale beloningen aan Jodenmoordenaars of hun nabestaanden. Dat wordt ‘pay for slay’ genoemd; betalen voor moorden.

Hieronder voorbeelden uit enkele weken uitzendingen van de officiële televisiezender van de Palestijnse Autoriteit (beelden onder de tekst).

Lees hier verder.

Daniel Greenfield: The Untold Story of Israel After October 7th

The story of what happened after Oct 7 has played out in the international media as a montage of bombs and rubble. And while Israel’s campaign against the Hamas perpetrators of the horrific massacres, rapes and kidnappings is an important part of the story, it is not the only one.

From the men who grabbed their guns and drove south in the hours after the attack began to the warehouses quickly set up to provide food and clothing for the hundreds of thousands of Israelis who were forced to leave their homes after the attacks from Gaza, inside Israel, the real story has been defined by a country coming together not only to fight, but to support each other.

Lees hier verder

Likoed.nl:

Moslims buiten het Westen realistischer over Gaza?

Een aantal regeringen van moslimlanden is opvallend terughoudend.

Wat opvalt aan de wereldwijde protesten tegen Israël vanwege de huidige Gaza-oorlog, is dat die protesten in het westen omvangrijker zijn dan in de islamitische landen.
De grootste demonstratie in het westen vond eind vorig jaar plaats in Londen, met minstens honderdduizend demonstranten. In de moslimwereld kwam Istanbul het verst, met enkele tienduizenden demonstranten. Nu zijn demonstraties in die landen nooit helemaal vrij, maar tegen Israël was dit vaak wel mogelijk.

Een aantal regeringen van moslimlanden is opvallend terughoudend.
Ook lijkt Saoedi-Arabië nog steeds bereid om een vredesverdrag met Israël te sluiten – deze week werd bekend dat beide landen hun gesprekken daartoe hervatten. Bahrein, Marokko, Turkije en de Verenigde Arabische Emiraten hebben niet eens hun ambassadeur uit Tel Aviv teruggetrokken. Maar hoe is dat te verklaren?

Lees hier verder.

OpinieZ: Victor Rosenthal:

Hoe Israël de informatieoorlog heeft verloren

Resultaat van decennia anti-Israël propaganda

Gisteren luisterde ik tijdens het avondeten naar een nieuwsprogramma op de radio. De presentator stelde zijn onderwerp – ik weet niet meer wie het was, waarschijnlijk een oppositielid van de Knesset – de volgende vraag: hoe kan het dat de wereldopinie massaal anti-Israël is geworden, slechts een paar maanden na de ergste pogrom sinds de Holocaust, waarbij meer dan duizend Joden op de meest brute manier denkbaar werden vermoord, waarbij honderden vrouwen werden verkracht en kinderen doodgemarteld?

Het voorspelbare en domme politieke antwoord was dat het de schuld was van de regering Netanyahu, die de oorlog “verkeerd” had geleid. Maar wat is het juiste antwoord? De echte reden is dat Israël, hoewel succesvol in de “kinetische” aspecten van de campagne tegen Hamas, overweldigend is verslagen in het minder zichtbare theater van de informatieoorlogsvoering

Lees hier verder.